Χωριό Τόχνη

Το όμορφο χωριό Τόχνη βρίσκεται στην περιοχή της Λάρνακας, είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά του νησιού κι αποτελεί τον τέλειο ειδυλλιακό προορισμό για αγροτουρισμό. Βρίσκεται 36 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Λάρνακας και μπορείτε να το επισκεφθείτε ακολουθώντας τις διαδρομές Α5, Α1 και F116.

Τα ενδιαφέροντα αξιοθέατα περιλαμβάνουν τα γοητευτικά σπίτια του χωριού – τα οποία χτίστηκαν από «Τόχνη» δηλαδή πέτρα που εξορύσσεται στην περιοχή – ένα μικρό Βυζαντινό Μουσείο και μια λατινική εκκλησία στο κέντρο του χωριού. Η λατινική εκκλησία έχει θέα την εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης και έχει ανακατασκευαστεί στην τοποθεσία του αρχικού ναού, που λέγεται ότι ιδρύθηκε από την ίδια την Αγία Ελένη κατά την επιστροφή της από τους Αγίους Τόπους απ΄ όπου έφερε μαζί της ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού.

Το όμορφο τοπίο του χωριού και της γύρω περιοχής το καθιστούν ιδανικό για εξερεύνηση με ποδήλατο, εφόσον υπάρχουν ποδηλατικά κέντρα στο χωριό, καθώς και για ιππασία.

Χωριό Οδού

Το χωριό Οδού – με την παραδοσιακή λαϊκή αρχιτεκτονική του – βρίσκεται στην περιοχή της Λάρνακας και θεωρείται ένα από τα πιο γραφικά, παραδοσιακά χωριά του νησιού.

Είναι χτισμένο στους πρόποδες της οροσειράς του Τροόδους, στη νότια περιοχή, 850 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 50 χλμ. από την Λάρνακα. Οι επισκέπτες μπορούν να φτάσουν στο χωριό ακολουθώντας τη διαδρομή Α5 και F112.

Το όνομά του πηγάζει από την ελληνική λέξη «οδός» και προέρχεται από την Βυζαντινή Περίοδο.

Η κύρια οδική αρτηρία του ρωμαϊκού οδικού δικτύου της Κύπρου περνούσε μέσα από το χωριό, το οποίο βρισκόταν σε κεντρικό δρόμο. Παρόλον που ο οικισμός ιδρύθηκε σε μεταγενέστερη ημερομηνία, το όνομά του εντούτοις διατηρήθηκε.

Το χωριό παράγει διάφορα λαχανικά, αλλά είναι πιο γνωστό στο νησί για τις νόστιμες, εύγευστες ντομάτες του. Στα αξιοθέατά του περιλαμβάνεται μικρή εκκλησία με ξύλινη στέγη, που ιδρύθηκε το 1777 κι είναι αφιερωμένη στην Αγία Μαρίνα.

Χωριό Ψεματισμένος

Ο Ψεματισμένος βρίσκεται στην περιοχή της Λάρνακας και είναι ένα μικρό, γαλήνιο και γοητευτικό χωριό, με αρχαίες ρίζες και παραδοσιακό χαρακτήρα. Βρίσκεται 31 χλμ νοτιοδυτικά της Λάρνακας και ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει εκεί ακολουθώντας τη διαδρομή Α5 και στη συνέχεια την Α1. Στα μισά του δρόμου προς την Λεμεσό βρίσκεται η στροφή προς το χωριό Ψεματισμένος.

Η περιοχή έχει κατοικηθεί από τους Προϊστορικούς Χρόνους – όπως αποδεικνύεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα – ενώ το ίδιο το χωριό πιστεύεται ότι ιδρύθηκε στη Βυζαντινή Περίοδο και παράγει μεταξύ άλλων, εσπεριδοειδή, ελιές και χαρουπιές.

Ένα αξιοσημείωτο αξιοθέατο είναι η εκκλησία του χωριού, η οποία είναι αφιερωμένη στην Αγία Μαρίνα και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα.  Ξαναχτίστηκε εντελώς το 1886 και το ιερό της περιέχει πολλές παλιές τοιχογραφίες, ενώ το τέμπλο της χρονολογείται από το 1850.

Χωριό Λεύκαρα

Το ορεινό χωριό Λεύκαρα βρίσκεται στην περιοχή της Λάρνακας κι είναι χωρισμένο στα Πάνω Λεύκαρα και στα Κάτω Λεύκαρα. Είναι παγκοσμίως γνωστό για τα παραδοσιακά κεντητά δαντελένια χειροτεχνήματα και τα ασημένια συρματουργήματά του. Το χωριό είναι χτισμένο στους πρόποδες της νοτιοανατολικής πλευράς της οροσειράς του Τροόδους, 650 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και σε απόσταση 43 χλμ. από την Λάρνακα. Ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει στο χωριό ακολουθώντας τις διαδρομές Α5, Α1 και E105.

Οι τέχνες της δαντέλας και της επεξεργασίας του ασημιού ασκούνται στο χωριό από την εποχή των Ενετών. Οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν τα πάντα για τις παραδοσιακές αυτές τέχνες και να παρακολουθήσουν το κέντημα της δαντέλας και την κατασκευή των ασημένιων αντικειμένων στο Κέντρο Χειροτεχνίας Λευκάρων, στο Μουσείο Παραδοσιακής Κεντητικής και Αργυροχοΐας καθώς και στα διάφορα εργαστήρια. Σύμφωνα με την παράδοση, ο διάσημος ζωγράφος Λεονάρντο ντα Βίντσι επισκέφθηκε το χωριό το 1481 και αγόρασε ένα δαντελένιο ύφασμα, το οποίο δώρισε στον Καθεδρικό Ναό του Μιλάνου για να διακοσμήσει την Αγία Τράπεζα.

Το χωριό είναι πολύ γραφικό, με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, στενά και δαιδαλώδη δρομάκια και παλιά σπίτια με κεραμωτές στέγες. Περιλαμβάνεται στην 7η Διαδρομή του Κρασιού που καλύπτει την περιοχή Ορεινής Λάρνακας – Λευκωσίας.

Μεταξύ των σημαντικών αξιοθεάτων είναι το Λαογραφικό Μουσείο, η παλιά βρύση και το παλιό ελαιοτριβείο. Το χωριό έχει επίσης όμορφα και αρχαία παρεκκλήσια, όπως η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού και το παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στα Κάτω Λεύκαρα με τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 12ο και 15ο αιώνα.

Το δημοφιλές Ετήσιο Φεστιβάλ Λευκάρων πραγματοποιείται κάθε Αύγουστο και περιλαμβάνει πρόγραμμα με μουσική, χορό, θέατρο και εκθέσεις χειροτεχνίας. Οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι στο χωριό και στο φεστιβάλ για να παρακολουθήσουν όλα τα δρώμενα.

Χωριό Κόρνος

Το χωριό Κόρνος βρίσκεται στην περιοχή της Λάρνακας κι είναι φημισμένο για τα παραδοσιακά χειροποίητα πήλινα αγγεία του, καθώς και για την παράδοση στη μελισσοκομία, παράγεται ανώτερης ποιότητας μέλι. Η κοινότητα του Κόρνου βρίσκεται στο κέντρο των τριών μεγάλων πόλεων, της Λευκωσίας, Λεμεσού και Λάρνακας. Το χωριό βρίσκεται 27 χλμ. δυτικά της Λάρνακας και μπορείτε να φτάσετε εκεί ακολουθώντας τη διαδρομή Ε104 και τη διαδρομή F109.

Το χωριό υπήρχε ήδη από την Περίοδο της Φραγκοκρατίας και αναφέρεται ως «Corno», ενώ το όνομά του μπορεί να είναι μια σύντμηση της ελληνικής λέξης «Κόρωνος» (κοράκι). Μια άλλη εκδοχή για την προέλευση της ονομασίας του χωριού είναι ότι προέρχεται από την ξένη λέξη «corne/ o», που σημαίνει «προεξοχή» ή «κέρατο», λόγω των δύο απότομων κορυφών που υπάρχουν στο χωριό.

Στα γεωργικά προϊόντα του χωριού περιλαμβάνονται εσπεριδοειδή, ελιές και χαρουπιές, μεταξύ άλλων καλλιεργειών, και το χωριό διατηρεί τη γοητευτική παραδοσιακή λαϊκή αρχιτεκτονική του, με σκέπες από κεραμίδια, πέτρινα τούβλα, καμάρες και ξύλινα παραθυρόφυλλα και πόρτες.

Μεταξύ άλλων σημαντικών αξιοθέατων είναι η κεντρική εκκλησία του χωριού, η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Χτισμένη στις αρχές του 19ου αιώνα, η αρχιτεκτονική του ναού είναι σε γοτθικό στυλ και διαθέτει μια εικόνα του τιμώμενου Αγίου που χρονολογείται στο 1734.

Χωριό Κάτω Δρυς

Το μικρό ορεινό χωριό Κάτω Δρυς βρίσκεται στην περιοχή της Λάρνακας κι είναι ειδυλλιακό και γραφικό, προσφέροντας τον ιδανικό προορισμό για αγροτουρισμό. Το χωριό βρίσκεται 36 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Λάρνακας και μπορεί να φτάσει κανείς εκεί, ακολουθώντας τη διαδρομή Α5 και Α1, και στη συνέχεια τη διαδρομή E105. Πριν φτάσετε το χωριό Λεύκαρα, στρίβετε αριστερά προς Κάτω Δρυ.

Το χωριό υπάρχει από τη βυζαντινή περίοδο και αναφέρεται ως η γενέτειρα του Αγίου Νεοφύτου του Έγκλειστου, ενώ το όνομα «Catodi» εμφανίζεται επίσης και σε παλιούς χάρτες.

Στα γεωργικά προϊόντα του χωριού περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων καλλιεργειών, σταφύλια, εσπεριδοειδή, αμύγδαλα, ελιές και χαρουπιές ενώ η βιοτεχνία της φημισμένης δαντέλας των Λευκάρων ασκείται και στο χωριό, το οποίο γειτονεύει με τα Λεύκαρα.

Το χωριό είναι μέρος της 7ης Διαδρομής του Κρασιού του νησιού, καλύπτοντας την περιοχή της ορεινής Λάρνακας – Λευκωσίας. Έχει δυο ενδιαφέροντα μουσεία: το Αγροτικό Μουσείο και το Μουσείο Μέλισσας και Κεντήματος καθώς και δύο σημαντικές εκκλησίες: της Παναγίας της Ελεούσας (που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα) και του Αγίου Χαράλαμπους (που χρονολογείται από τις αρχές του 19ου αιώνα).

Ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά φεστιβάλ του καλοκαιριού είναι το Φεστιβάλ «Φέγγαρος», που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στο χωριό, τον Ιούλιο.

Χωριό Καλαβασός

Το χωριό Καλαβασός βρίσκεται στην περιοχή της Λάρνακας, στη δυτική όχθη του ποταμού Βασιλικού και είναι γνωστό για το Νεολιθικό Οικισμό και τον Αρχαιολογικό Χώρο της Τέντας. Το χωριό βρίσκεται 40 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Λάρνακας, ακολουθώντας τη διαδρομή Α5 και Α1 και τη διαδρομή E106.

Η περιοχή έχει διατηρήσει το αρχικό της όνομα κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων συνεχούς κατοίκησης. Πιστεύεται ότι το όνομα Καλαβασός προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «Βάσα», που σημαίνει ξυλώδης κοιλάδα, ενδεικτικό του καταπράσινου τοπίου της. Η βλάστηση της περιοχής περιλαμβάνει πεύκα, αγριελιές, ακανθώδεις φραγκοσυκιές, αγριοτριανταφυλλιές και θυμάρι, κι είναι παραγωγός μεταξύ άλλων καλλιεργειών εσπεριδοειδών, ελιών και χαρουπιών οι οποίες αρδεύονται από ένα φράγμα.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκκλησία της Παναγίας της Τητηότισσας, που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Χρονολογείται από το 1878 και πήρε το όνομά της από τον χείμαρρο «Τέτιο». Υπάρχει μια αμφίπλευρη σημαντική εικόνα του 16ου αιώνα στο εικονοστάσι, η οποία απεικονίζει την Παναγία στην μπροστινή πλευρά και τη Σταύρωση στο πίσω μέρος.

Τα όμορφα και γαλήνια περίχωρα του χωριού αποτελούν τον ιδανικό προορισμό.

Χωριό Σωτήρα

Το χωριό Σωτήρα της Eπαρχίας Αμμοχώστου είναι ένα από τα εύφορα γεωργικά χωριά της περιοχής ( «Κοκκινοχώρια» ), και παράγει ζουμερά καρπούζια, σύκα και ρόδια, καθώς και «κολοκάσι» (ρίζα taro-colocasia esculenta), το οποίο γιορτάζεται κάθε Σεπτέμβριο στο Φεστιβάλ Κολοκασιού.

Το χωριό ιδρύθηκε κατά τη Βυζαντινή Περίοδο και πήρε το όνομά του από τον Σωτήρα Ιησού (Σωτήρος Χριστού). Στα ενδιαφέροντα αξιοθέατα περιλαμβάνονται η εκκλησία του χωριού, αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος (σημαντικό μεσαιωνικό μνημείο του 16ου αιώνα), καθώς και το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Υπάρχουν πολλές άλλες εκκλησίες στην περιοχή που χρονολογούνται μεταξύ του 13ου – 16ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένης της σταυροειδούς εκκλησίας της Παναγίας, της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, της εκκλησίας του Αγίου Θεοδώρου (της οποίας μόνο το καθολικό σώζεται), και της εκκλησίας του Αγίου Μάμα.

Τα σημαντικότερα πανηγύρια του χωριού είναι το παραδοσιακό πανηγύρι της Σωτήρας, το οποίο πραγματοποιείται κάθε χρόνο στα τέλη Ιουνίου / αρχές Ιουλίου, και το θρησκευτικό πανηγύρι της Εορτής του Σωτήρος, το οποία πραγματοποιείται για να τιμήσει το Σωτήρα Χριστό στις 6  Αυγούστου . Οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχουν στους εορτασμούς, απολαμβάνοντας τοπικά εδέσματα και ποτά και διασκεδάζοντας με ψυχαγωγικές εκδηλώσεις.

Χωριό Παραλίμνι

Το Παραλίμνι αποτελεί κύρια περιοχή για διακοπές στην Επαρχία Αμμοχώστου, με το προάστιο του Πρωταρά να είναι ένα δημοφιλές τουριστικό θέρετρο .

Εκατοντάδες ανεμόμυλοι χαρακτηρίζουν το τοπίο και η περιοχή είναι γνωστή για τις παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά και την λεπτή απαλή άμμο. Το Δασικό Πάρκο Κάβο Γκρέκο – που βρίσκεται νοτιοανατολικά του Πρωταρά – είναι ιδιαίτερα όμορφο, με όρμους, σπηλιές, σπάνια χλωρίδα και πανίδα και με μια εκπληκτικά μοναδική θέα.

Στα άλλα αξιοθέατα της περιοχής περιλαμβάνονται το Λαογραφικό Μουσείο / Παραδοσιακή Κατοικία, το οποίο απεικονίζει την καθημερινή ζωή στα παλιά χρόνια και τα αλιευτικά καταφύγια με τα παρεκκλήσια του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Τριάδας.

Η περιοχή έχει επίσης σημαντικά θρησκευτικά μνημεία, συμπεριλαμβανομένου και του δίκλιτου ναού του 13ου αιώνα που είναι αφιερωμένος στην Παναγία, ο οποίος είναι διακοσμημένος με ασυνήθιστα πιάτα πορσελάνης του 18ου αιώνα και στεγάζει κι ένα μικρό εκκλησιαστικό μουσείο. Υπάρχει επίσης μια σειρά από άλλες ενδιαφέρουσες εκκλησίες στην ευρύτερη περιοχή.

Ένα θρησκευτικό πανηγύρι προς τιμήν του Αγίου Γεωργίου πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου (Γιορτή του Αγίου Γεωργίου), προσφέροντας ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, τοπικά εδέσματα και ποτά και στο οποίο οι επισκέπτες, είναι ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχουν. Υπάρχουν επίσης διάφορα άλλα φεστιβάλ στον Πρωταρά κατά τη διάρκεια του έτους, συμπεριλαμβανομένων των Ανθεστηρίων, της Γιορτή του Κατακλυσμού και του Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου.

Χωριό Λιοπέτρι

Το χωριό Λιοπέτρι βρίσκεται στην Επαρχία Αμμοχώστου, είναι ένα από τα εύφορα γεωργικά χωριά της περιοχής (Κοκκινοχώρια), παράγει ζουμερά ρόδια και σύκα, ενώ η κύρια καλλιέργειά του είναι η φημισμένη κυπριακή πατάτα.

Το χωριό υπήρχε με την ίδια ονομασία από τους μεσαιωνικούς χρόνους και αναφέρεται ως «Ligopetri» σε παλιούς χάρτες. Ο Γάλλος ποιητής και τυχοδιώκτης Αρθούρος Ρεμπώ (1854 – 1891) εργάστηκε σ΄ ένα παλιό λατομείο που βρίσκεται στον γειτονικό Ποταμό του Λιοπετρίου, όπου τώρα υπάρχει ένα γραφικό αλιευτικό καταφύγιο.

Στα ενδιαφέροντα αξιοθέατα περιλαμβάνονται τα παραδοσιακά σπίτια του χωριού φτιαγμένα από τούβλα, λάσπη κι άχυρο και ένας αχυρώνας που ήταν ο τόπος μιας μεγάλης μάχης ανάμεσα στους ντόπιους και τα βρετανικά στρατεύματα στις 02 Σεπτεμβρίου 1958. Ο αχυρώνας αποτελεί τώρα μνημείο προς τιμήν των πεσόντων του Εθνικού Απελευθερωτικού Αγώνα (1955 – 1959).

Υπάρχουν επίσης δύο σημαντικές εκκλησίες: η μικρή εκκλησία με τρούλο του 16ου αιώνα αφιερωμένη στην Παναγία – η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου με παραδοσιακό γλέντι – και η εκκλησία του 15ου αιώνα αφιερωμένη στον Άγιο Ανδρόνικο, με οκταγωνικό τρούλο και απομεινάρια από τοιχογραφίες στην αψίδα της.